سلام دوستان

بی مقدمه سر اصل مطلب بروم

چند وقتی تو این فکر بودم که چطوری شد که حضرت علی رو انکار کردن مردمی که محضر حضرت رسول را درک نموده جایگاه امیرالمومنین نزد حضرتش دیده بودند. و این که حکومت تزویر اموی چگونه و تحت چه شرایطی توطئه های خود را یکی پس از دیگری از کانال خواص هواپرست و دنیاپرست و جهال مقدس نما و آنانکه خود را صحابی خاص حضرت رسول می پنداشتند و حتی همسر رسول اعظم اجرا می نمودند. چگونه جایگاه حق و باطل در هم تنیده و نهایتا جابجا گشت و معاویه شد امیر المومنین!!!!!! و مرقد مبارک حضرت امیر 100 سال از بیم هتک حرمت پنهان ماند و یا اینکه چگونه شمر افسر سپاه حضرت علی، پسر زیاد(پسر صحابی رسول خدا)، عمر سعد(پسر صحابی رسول خدا و البته شخصی که در کوفه بر منبر موعظه می نشست و حتی نزد حضرت از اینکه به گفته مردم در آینده از قاتلان حضرت خواهد بود ابراز نگرانی کرده بود) در ماجرای قتل سیدالشهدا جز مجریان و فرماندهان مرتبه اول و در حقیقت افسران سپاه اموی شدند. واقعا چه اتفاقی افتاد؟

در فتنه بزرگی که در مملکت خودمان اتفاق افتاد پاسخ بسیاری از این سوالات بر من آشکار شد و فهمیدم که چگونه می شود امام از میان ما برود و سخنانش ثبت و ضبط شده و در اختیار همگان باشد و برخی بزرگان سابق و لاحق انقلاب آن را منحرف و در حقیقت خود را نزدیک به آن بدانند کسانی که گل به خودی های زیادی زده و دشمن بارها انان را تشویق نمود: کروبی، موسوی، خاتمی و حتی هاشمی! ....

من پیاده نظام جریان اموی را   عروسک های بزک کرده ای یافتم با قرآن روی نیزه که همان رنگ سبز و نام خط امام و حتی عکس ایشان در دانشگاه ها و جامعه به راه بیفتند و شعار خمینی کجایی موسوی تنها شده  و ... را میدهند. من از این فتنه تقلب بوی گند حماقت ابوموسی را شنیدم از نامه پراکنی های کروبی و موسوی یاد مروان و برهنه شدن عمر و عاص در ذهنم به گردش درآمد (و البته این تشبیه چندان با مسما نیست چرا که حماقت این دو خیلی بیشتر از آنی است که بتوان با ذره ایاز زیرکی عمروعاص مقایسه نمود)، برخورد خاتمی مرا یاد اشعث انداخت و از انفعال ها و برخوردهای ه. بوی تند دنیاپرستی زبیر سیف الاسلام به مشامم رسید

بی شک سخنان رهبر زاهد و روشن بین و راسخ و نایب بحق امام زمان و علمدار بصیرت در زمان های مختلف  همگیمان را به خود آورد و راه را برایمان روشن نموده و صد البته که خیلی از ماها مردگان زنده نما بودیم خیلی ها اشباه الرجال و لا رجال بودند و ... . و البته می دانم که ایشان درد دلهای خود با کدام چاه درمیان می گذارد! و شکوه از نااهلی به اصطلاح خواص و از حماقت برخی شان و دنیا پرستی برخی دیگر از بی بصیرتی عده ای دیگر و از رخوت گروهی دیگر به کجا می برد. نکند فریاد این عمارش که در همه جا پیچیده است به سان موارد زیاد دیگری بر زمین بماند:

اگر خواص دنیا طلب شوند حسین بن علی ها به مذبح کشیده می شوند...

تحول  علوم انسانی و پویایی حوزه و ...

کرسی های آزاد اندیشی و نظریه پردازی و ...

و ...

حرف هایی که اگر شنیده می شد مثل تهاجم فرهنگی شاید به این نقطه نمیرسیدیم و البته ما به آینده خوش بین و امیدواریم چرا که رویش هامان بسیار بیشتر از ریزش هامان هستند

و این سخن نیز در جانمان می نشیند که :

اگر دشمن فشار بیاورد حادثه صلح امام حسن تکرار نخواهد شد بلکه حادثه عاشورا اتفاق می افتد ... 

ای کاش بتوانیم در آینده مدعی شویم و با افتخار اعلام نماییم که:

ای سید ما ای مولای ما پیش مولایت صاحب الزمان گواهی بده که ما زیر علمت تا پای جان ایستادیم سید ما دعا کن برای ما بعد از خدا و امام زمان پناه ما تویی راهنما و راهبر ما تویی و شاهد باش با تمام قوا در غوغای فتنه ایستادیم

یا علی

مسافر